واژه صبحانه از صبح (عربی) و پسوند قیدساز پارسی -انه ساخته شده است، و به معنای چیزی است که در صبح انجام میشود.
واژه پارسی ناشتاشکن از دو بخش ناشتا به معنی گرسنه ماندن، روزه بودن، نخوردن خوراک از بامداد یا از دیرگاه و شکن به معنی شکستن، گسستن روی هم رفته به معنی چیزی است که ناشتا بودن را میشکند. این واژه از صبحانه قدیمیتر بوده و امروزه هم در نقاط بسیاری از ایران به کار میرود. جالب اینجاست که در انگلیسی هم واژه گرتهبرداری شدهای نیز است که برای این وعده گفته میشود، در انگلیسی breakfast که از دو بخش break به معنای شکستن و fast به معنای ناشتا است.